____?Sexy?Sexy
___?Sexy?Sexy?R
___?Sexy?Sexy?R
__?Sexy?Sexy?Se
_?Sexy?Sexy?Se
_?Sexy?Sexy?Se
_?Sexy?Sexy?Sexy?
?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy
?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?Se
?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?Sex
_?Sexy?__?Sexy?Sexy?Sex
___?Sex____?Sexy?Sexy?
___?Sex_____?Sexy?Sexy
___?Sex_____?Sexy?Sexy
____?Sex____?Sexy?Sexy
_____?Se____?Sexy?Sex
______?Se__?Sexy?Sexy
_______?Sexy?Sexy?Sex
________?Sexy?Sexy?Sex
_______?Sexy?Sexy?Sexy?Se
_______?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?
_______?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy
_______?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?Sexy?R
________?Sexy?Sexy____?Sexy?Sexy?Se
_________?Sexy?Se_______?Sexy?Sexy?
_________?Sexy?Se_____?Sexy?Sexy?
_________?Sexy?R____?Sexy?Sexy
_________?Sexy?R_?Sexy?Sexy
________?Sexy?Sexy?Sexy
________?Sexy?Sexy?R
________?Sexy?Sexy
_______?Sexy?Se
_______?Sexy?
______?Sexy?
______?Sexy?
______?Sexy?
______?Sexy
______?Sexy
_______?Sex
_______?Sex
_______?Sex
______?Sexy?
______?Sexyy
_______|_?Sex
_______|__?Sex
Σάββατο 31 Ιουλίου 2010
Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010
Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
Σάββατο 17 Ιουλίου 2010
Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
Κυριακή 4 Ιουλίου 2010
Το ελληνικό αλφάβητο και το μήνυμα που κρυβει
Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους (Άλφα, Βήτα, Γάμα κ.λ.π.), δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά πίσω από αυτήν υπολανθάνει μια πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια, ανώτερης σύλληψης. Σύμφωνα μ’ αυτήν τη γνωστή μας εκφώνηση, τα ελληνικά γράμματα (αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα: Στίγμα ή Δίγαμμα) ακούγονται και γράφονται ως εξής:
ΑΛΦΑ - ΒΗΤΑ - ΓΑΜΑ - ΔΕΛΤΑ - ΕΨΙΛΟΝ - ΣΤΙΓΜΑ - ΖΗΤΑ – ΗΤΑ-ΘΗΤΑ - ΙΩΤΑ - ΚΑΠΠΑ - ΛΑΜΒΔΑ - ΜΙ - ΝΙ - ΞΙ - ΟΜΙΚΡΟΝ - ΠΙ - ΡΟ - ΣΙΓΜΑ - ΤΑΥ - ΥΨΙΛΟΝ - ΦΙ - ΧΙ- ΨΙ- ΩΜΕΓΑ.
Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:
“ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ. ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ. ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ
ΔΑ. ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ!”
Εν συνεχεία, αφού προσθέσουμε τα εννοούμενα συνδετικά και ρήματα που παραλείπονται, έχουμε την ανάδυση μιας θαυμάσιας κοσμογονικής προσευχής - επίκλησης προς την πηγή του Φωτός:
«ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ. ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ,
ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΊ), ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ) »
«“Αλ φά, βη τά Γά! Άμα δέ “Ελ, τά εψ ίλών. Στή ίγμα (ίνα) ζή τα, ή τα, θή τα Ίώτα κατά παλλάν Δά. (Ινα) μή νύξ ή, ό μικρόν (έστί) πυρός δε ιγμα ταφή εψ ιλων, φύ (οι) Ψυχή. ό μέγα (εστί)!»
Η επίκληση αυτή είναι καταγραμμένη από αιώνες στο υποσυνείδητο των Ελλήνων. Αμέσως πιο κάτω αποκαλύπτουμε την σημασία των λέξεων της προσευχής αυτής:
“Αλ = Ο νοητός ήλιος
Φά-ος = το φως
Βή = προστακτική του ρήματος βαίνω (=βαδίζω, έρχομαι).
Τα = δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γά= Γή (δωρικός τύπος)
Άμα = (επιρρ.) συγχρόνως.
“Ελ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος.
Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος - ψημένος.
Ίλών = ιλύς (ουσιαστικό) = λάσπη, πηλός.
Στή = προστακτική ρήματος ίστημι.
“Ιγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα.
Ζή = προστακτική ρήματος ζω.
Ή = προστακτική ρήματος ειμί, είμαι.
Θή = προστακτική ρήματος θέτω. Ίώτα = τα Ιώγα, τα Εγώ.
Παλάν = Ρήμα πάλλω (= δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς = πάλλουσα, περιστρεφόμενη (παράβαλε: Παλλάς Αθηνά).
Δα = άλλος τύπος της Γα, Γης (παράβαλε: Δα- μήτηρ > Δημήτηρ >Δήμητρα = Μητέρα Γή)
Νύξ = (ουσ.) νύχτα.
“Ο = (αναφ.) το οποίο, που.
Φύ (οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).
Απόδοση
Αλ, εσύ που είσαι το Φως,
έλα στη Γη!
Κι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου
στην ιλύ που ψήνεται (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).
Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)
για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν,
να υπάρξουν και να σταθούν
πάνω στην παλλόμενη Γη.
Ας μην επικρατήσει η νύχτα, που είναι το μικρόν,
και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί) το
καταστάλαγμα του πυρός
μέσα στην αναβράζουσα ιλύ,
και ας αναπτυχθεί η Ψυχή,
που είναι το μέγιστο, το σημαντικότερο όλων!
Η εκφώνηση της επίκλησης αυτής, στον αρχικό της τύπο, έχει μια ισχυρή δονητική επίδραση στους αισθανόμενους Ανθρώπους του Φωτός, όποιο σημείο αυτού του Πλανήτη και αν ίστανται, διότι πάνω απ’ όλα είναι μια μυστηριακή κρούση στον ιερό σπόρο της Ψυχής τους...»
ΙΑΛΥΣΣΟΣ
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010
Η Γιαγιά των 700 ρεσώ
Η γιαγιά των 700 ρεσώ δουλεύει πολύ, είναι υποαμειβόμενη και ανασφάλιστη. Είναι απόφοιτη Πανεπιστημίου, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου, μεταξύ 23 και 35 ετών. Η γιαγιά των 700 ρεσώ δεν εμπιστεύεται κανέναν από τους παραδοσιακούς πολιτικούς φορείς της χώρας μας, ούτε τα συνδικάτα, θεωρώντας ότι έχουν αποτύχει στο έργο τους.
Κάθε βράδυ ανάβει 700 κεράκια ρεσώ και κλαίει τη μοίρα της.
Κάθε βράδυ ανάβει 700 κεράκια ρεσώ και κλαίει τη μοίρα της.
Αλήθεια μήπως η υποαπασχόληση, οι χαμηλές αμοιβές και η απουσία φιλοδοξίας και δημιουργικότητας της γιαγιάς των 700 ρεσώ έχουν τις ρίζες τους στο ελληνικό πανεπιστήμιο;
Όσοι ξέρατε τη γιαγιά των 700 ρεσώ, να την ξεχάσετε. Τώρα έχουμε μια άλλη γιαγιά, των 592 ρεσώ. Είναι η γιαγιά του Ανδρέα Λοβέρδου.
Όσοι ξέρατε τη γιαγιά των 700 ρεσώ, να την ξεχάσετε. Τώρα έχουμε μια άλλη γιαγιά, των 592 ρεσώ. Είναι η γιαγιά του Ανδρέα Λοβέρδου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)